तिम्रो नाममा

मुटुभित्र एउटा दीयो बालेको छु तिम्रो नाममा
फाटेका यी मनहरु टालेको छु तिम्रो नाममा
आउँछौ भनी खुशी बोकी कुनै दिन मेरो छेउ
जसो-तसो पाइलाहरु चालेको छु तिम्रो नाममा
तिमी बिना जिन्दगीमा बाँच्ने रहर छैन कतै
तिम्रै काखमा मर्ने इच्छा पालेको छु तिम्रो नाममा
निभ्ला भनी तिमीसंगै जिउने मेरा आशाहरु
हरेक साँझ दियोमा तेल हालेको छु तिम्रो नाममा
थाकेका यि हातपाउ थर्थराई कांपे पनि
तिमी सम्म पुग्ने यात्रा थालेको छु तिम्रो नाममा

अनायाशै तिम्रो यादमा नयन मेरा रसाउँछन

तिमीलाई सम्झी धेरै आँशु फालेको छु तिम्रो नाममा
मुटुभित्र एउटा दीयो बालेको छु तिम्रो नाममा
फाटेका यी मनहरु टालेको छु तिम्रो नाममा

दुखँ कीन बुझदीदैनौ मेरो पनी त मनै हो नी ।।।।

दुखँ कीन बुझदीदैनौ मेरो पनी मन त हो नी

पराइ झै गर्छौ बेवहार भन्छौ आफ्नो पन त हो नीतीम्लाई भेट्न भनी धाउदा सावन भदौ केही भनीन

 रुन्झे भन्यौ मका आउद तीमरो मात्र तन त हो नी !

कुरा सुनी आरु को नै नानाभाती भन्छौ मलाई
दुई चार शब्द मैले भन्दा भाको भनाभ्न त हो नी

बधाई तीम्लाई तीम्रो महल यो झुप्रो लाई मै सजाउछु
कीन लाउछौ तुजुक तीमी दुई दीन को त्यो धन त हो नी

बसन्तको पलुवा झै पुन पलाउछ की खुसी
छुट्यो साथ यो जीवन उजाडीएको वन त हो नी । 

अाङ काजी शेर्पा,, 

मायाको क्षणिक पल सम्झिँदा अानन्द हुँदो रहेछ ।।।

Angkaji sherpa

चिरेर हेर यो छाती

चिरेर हेर यो छाती हिमाल देख्छौ
लेखिएको यो मुटुमा नेपाल देख्छौ
जब माग्छ देशले म सँग रगत
तब मैले बगाएको फेवाताल देख्छौ
अत्याचारले पनि सिमा नाघी सक्यो
अब क्रान्तिको राको र मसाल देख्छौ
ए कति सार्छौ अझै सिमाको किलाहरु ?
अब हेर त्यहा फलामको पर्खाल देख्छौ
पराइ भयौ तिमी,के थाहा र मेरो बारेमा
आएर हेर जिन्दगी यो बेहाल देख्छौ

होस छैन साथी

उनको पनि मेरो पनि दोष छैन साथी
प्रेम भयो जबदेखी होश छैन साथी
उनकै याद र सम्झनाले मलाई खाने भयो
अरु काम गर्न कुनै जोश छैन साथी
सानो सानो कुरामा नि चित्त दुख्छ अचेल
आजभोलि मन मेरो ठोस छैन साथी
टाढा हुन्छिन जब उनी जब रिसाइदिन्छिन
लाग्छ ममा सास छैन कोष छैन साथी
समिपमा रहुँ भन्छु हरपल उनी सँगै
आँखा आँखा नजुधाइ सन्तोष छैन साथी

अाङ काजी शेर्पा

My Frnz Bikash & Hirdya

जीन्दगिका पलहरु....

काठोर मनलाई पत्थरको हृदय बनाएर
झटारो नै हाने पनि आखिर दुख्ने नै
रहेछ!
नाआउने बाधा अड्चन हरुलाई कसम नै
खुवाए पनि अवस्य आउदो नै रहेछ!
गन्तब्य तिर छलिएर रहेको जीवन पनि
कहिले-कही देखा त पर्दो नै रहेछ!
जीवनभरलाई कसै सँग बाधिएको बन्धन
पनि बाध्यतामा खुस्किदो रहेछ!
म तिम्रो हुँ सधैं भरिलाई भन्ने मान्छेहरु
पनि यथार्थमा होइन रहेछ!
त्यसैले नखस्ने कठोर आँखाबाट आशु पनि
अविरल रुपमा झरी नै दिदो रहेछ!

अाङ काजी शेर्पा