चिरेर हेर यो छाती

चिरेर हेर यो छाती हिमाल देख्छौ
लेखिएको यो मुटुमा नेपाल देख्छौ
जब माग्छ देशले म सँग रगत
तब मैले बगाएको फेवाताल देख्छौ
अत्याचारले पनि सिमा नाघी सक्यो
अब क्रान्तिको राको र मसाल देख्छौ
ए कति सार्छौ अझै सिमाको किलाहरु ?
अब हेर त्यहा फलामको पर्खाल देख्छौ
पराइ भयौ तिमी,के थाहा र मेरो बारेमा
आएर हेर जिन्दगी यो बेहाल देख्छौ

होस छैन साथी

उनको पनि मेरो पनि दोष छैन साथी
प्रेम भयो जबदेखी होश छैन साथी
उनकै याद र सम्झनाले मलाई खाने भयो
अरु काम गर्न कुनै जोश छैन साथी
सानो सानो कुरामा नि चित्त दुख्छ अचेल
आजभोलि मन मेरो ठोस छैन साथी
टाढा हुन्छिन जब उनी जब रिसाइदिन्छिन
लाग्छ ममा सास छैन कोष छैन साथी
समिपमा रहुँ भन्छु हरपल उनी सँगै
आँखा आँखा नजुधाइ सन्तोष छैन साथी

अाङ काजी शेर्पा

My Frnz Bikash & Hirdya

जीन्दगिका पलहरु....

काठोर मनलाई पत्थरको हृदय बनाएर
झटारो नै हाने पनि आखिर दुख्ने नै
रहेछ!
नाआउने बाधा अड्चन हरुलाई कसम नै
खुवाए पनि अवस्य आउदो नै रहेछ!
गन्तब्य तिर छलिएर रहेको जीवन पनि
कहिले-कही देखा त पर्दो नै रहेछ!
जीवनभरलाई कसै सँग बाधिएको बन्धन
पनि बाध्यतामा खुस्किदो रहेछ!
म तिम्रो हुँ सधैं भरिलाई भन्ने मान्छेहरु
पनि यथार्थमा होइन रहेछ!
त्यसैले नखस्ने कठोर आँखाबाट आशु पनि
अविरल रुपमा झरी नै दिदो रहेछ!

अाङ काजी शेर्पा

छितिज पारिको प्रदेशी

सपनाको महल खोज्दा खोस्दई .
आफ्नो जीन्दगी देखि हर खाए मैले ,,
बिक्रिएको महल सजाऊद सजाउदेई ,
आफनै भागेया देखि हर खाए मैले ,,

अाङ काजी शेर्पा

तिम्रो र मेरो प्रम काहनी

विश्वाश घाती यो संसारमा
तिम्रो माया पाउन सकिन
तिमीलाई छाडि अरुसँग
मैले माया लाउन सकिन
तिमीले मलाई छाडि गयौ
तर मैले तिमिलाई छाड्न सकिन
तिमी प्रतिको चोखो माया
मैले अरुसँग बाँड्न सकिन
कती चोखो मेरो प्रेम
तर तिमीले चिन्न सकिनौ
माया लिई माया तिमीले दिन सकिनौ
फराकिलो मेरो दिलको बाटो
हात समाई हिँड्न सकिनौ
माया लिई माया तिमीले दिन सकिनौ
दिलोज्यान नै सुम्पे तिमीलाई
तर तिमीले लिन सकिनौ
निर्दोष मेरो चोखो प्रेम
आज तिमीले चिन्न सकिनौ
तिम्रो सपनिको राजाकुमार
जस्तो म हुन सकिन
तिम्रो लागि आकाशको
जुन मैले छुन सकिन
तिमी धेरै रोयौ तर्
तिमी सँगै बसी रुन सकिन
त्यसैले त आज म तिम्रो हुन सकिन
तिम्रो लागि आकाशको जुन छुन सकिन,
छुन सकिन !!

अाङ काजी शेर्पा

प्रदेशी हुने रहर कसलाई पो हुन्छ र।।।।।।।।

प्रिय, साथीहरु

प्रदेशी हुने रहर कसलाई हुन्छ ! होला र ! गरिब र
बेरोजगारको हत्कडी फुकाउने ऊदेस्यले मा जस्ता हरेक
नेपाली दाजु,भाईहरुले दुख, पिडा र व्यथाहरु मेरो घर
परिवार र जन्म भूमिको यादमा बग्ने आशु र
प्रदेशी हुनुको पिडा भने सबैको एउटै हुन्छ होला ! तेसैले
मा भाग्यलाई दोस दिदै
यो बिछोडको यादमा छिया छिया भयको मुटुलाई
"""'तिम्रो सम्झनामा म बेसरी रोय"""" जस्तै जस्तै
गित संगीतहरु सुनेर भुलाई दिने गर्छु !!

अाङकाजी शेर्पा